Tijdens een talk van haar over compassie zei Joan Halifax ‘one inbreath can take you home’, met één inademing kan je terug thuiskomen. Wauw, zo waar, zo simpel, zo helder! Mijn dag was goed door die ene simpele zin. Waar is die plaats die we thuis noemen, waar is ze van gemaakt? Welke eigenschappen heeft die plaats? Hoe voelt het voor jou om daar te zijn of hoe zou het voelen? Je kan even een momentje nemen om je ogen te sluiten en die vragen te laten binnenkomen. Is die plaats echt zo dichtbij, slechts één ademhaling van ons verwijderd?
We weten allemaal waar geluk van gemaakt is. Het is gemaakt van verbondenheid, van graag te zien en graag gezien te worden, aanvaard en geaccepteerd te worden, van zin en richting te geven aan wat je doet. En we weten allemaal hoe dat voelt. Allemaal hebben we momenten in ons leven waarop we die dingen ervaren. Die kostbare herinneringen zijn deel van ons, we dragen ze met ons mee. Ze zijn onze belangrijkste hulpbron. We kunnen op elk moment ons geboorterecht terug opeisen. Dat is voor mij een heel helpende gedachte.
Toch lijkt het soms zover weg, onbereikbaar zelfs. We kunnen de weg niet vinden. Daarom is het goed om broodkruimels langs de weg te strooien. Als we iets meemaken dat goed voelt, is het nuttig om daar even bij stil te staan om het bewust mee te maken en het in je op te nemen. De ervaring verrijken door er aandacht aan te geven, te vertragen, nieuwsgierig te zijn hoe het voelt om dit mee te maken en het te delen: ‘Dit is een fijn moment, ik geniet ervan’. Zo blijft het beter in je geheugen en wordt het een deel van je. En door er zo bewust mee om te gaan, zorg je ervoor dat je kinderen ook die broodkruimels leren strooien om de weg naar hun hulpbronnen te vinden. Het is belangrijk om voldoende te blijven stilstaan bij wat goed en mooi is bij hen, ook in tijden van problemen. Om de weg terug naar huis te vinden. Het ervaren van dankbaarheid en vreugde voor wat er nu is, is bijzonder krachtig. Het is mooi om met je kinderen ’s avonds even de dag te overlopen en samen dankbaar te
zijn voor de mooie dingen van die dag.