Een inkijk in het fluisterwoud. Hoe de natuur onze mindfulness leraar kan zijn.

Dag 1

Met 12 kinderen zijn ze. Ze komen enthousiast - en sommigen nog een beetje verlegen - het Fluisterwoud binnen. De ouders nemen afscheid en we starten met een vuurkring. In de vuurkring gaat een gewei rond en de kinderen kunnen hun verwachtingen, verlangens, gevoelens uitspreken. Zo een kringen zijn bijzondere verbindingsmomenten. Zo volgen er nog meer.

Iedereen neemt afscheid van zijn horloge, zelfs de begeleiding. De GSMs worden weg geborgen in een blokhut.

En vanaf dan wordt het heerlijke "Hier-en-Nu" gestart.

Vragen over de toekomst "Wat gaan we nu doen?" "En wat gaan we vanavond eten?" "Om hoe laat gaan we slapen?" Worden telkens met een glimlach beantwoord... 'hier en nu'. Eerder dan controle te verwerven over wat we nog niet kennen (wat we uit nature doen als we ons eerder onzeker voelen), leren we dat er ook een veiligheid is - een anker - in datzelfde 'hier en nu'. Zo kunnen we meer existentieel ontspannen. We hebben in ons leven niet over alles controle, toch? Het hele kamp wordt zo doordrongen van een mindful houding. We schenken daarnaast ook actief aandacht aan meditaties, dankbaarheid, stilte, bewustwording.

De eerste dag leren we ook hoe we onze focus scherp kunnen stellen middels onze adem. Op deze manier kunnen we hakken en zagen op een veilige manier. We begrijpen dat het gebrek aan aandacht zware gevolgen kan hebben. De hak en zaagkring wordt met een touw afgebakend en krijgt bijna een sacraal niveau van aandacht. We respecteren met zijn allen degenen die in deze kring staan. Als we voelen dat we tijdens het hakken en zagen onze focus verliezen, stoppen we en nemen we een pauze of een ademruimte.

Dag 2

De dag nadien leren we vooral stil te zijn en gaan we onderzoeken met al onze zintuigen. We leren ons op een andere manier voort te bewegen door het bos. We eten dingen die we nooit eerder aten - bloemen en planten - we eten snoepjes van moeder natuur.

Onze beginnersgeest wordt heerlijk wakker.

We roepen deze beginnersgeest ook gedurende de dag op bij die dingen die we al eerder hebben gedaan en dus kennen. En wat ontdekken we dan? De natuur is onvoorspelbaar en zorgt ervoor dat we flexibel kunnen zijn met onze plannen. 

We vertragen, in deze setting komt dat proces een beetje vanzelf op gang. Want alles wat we doen heeft gevolgen in de natuur. Als we drinkwater willen, is het nodig om te hakken en zagen. Dus spelen met drinkwater heeft ook zijn gevolgen. (Wist je dat er is trouwens geen enkele winkel in de buurt is?) Ook het eten wordt afgemeten. Nemen we bijvoorbeeld de eerste dag 4 schepjes suiker voor de thee, dan hebben we vanaf dag 3 geen suiker meer. Vertraging begint door te sijpelen.

Tot slot denken we na over welke waarden we graag willen inbrengen in Fluisterwoud. We kiezen er 7. Deze kernwaarden vormen vervolgens de levenswijze in het kamp. 

Dag drie

Compassie komt aan bod. Iedereen krijgt een ei waarvoor ze die hele dag moeten zorgen in een zelfgemaakt buideltje. Dit buideltje wordt rond het lichaam gedragen. Een spannend avonturentocht volgt. Wiens ei raakt heelhuids aan de overkant? Wanneer een ei toch breekt, nemen we even de tijd voor onze gevoelens en die van de anderen. We maken contact met Hartenlief (een metafoor voor onze compassiestem).

Dag 4

We worden als groep op de korrel genomen. Via spel komen we ander druk te staan. Wat kiezen we vanuit onze automatische piloot?

• Kiezen we voor onszelf?

• Komen we op voor de andere?

• Offeren we ons op voor de groep en de anderen?

We exploreren verder...

• Waar ligt onze grens?

• Is er nog een andere oplossing mogelijk?

• Misschien een oplossing die goed is voor onszelf én de groep...

Kortom, we ontdekken hoe gevoelens ons handelen en denken bepalen.

We leren een rustpunt te nemen uit al die heftigheid en ervaren dat we het 'hier-en-nu' ons ook keuzemomenten schenkt.

Dag 5

We krijgen door de begeleiding een totem toegewezen. We vieren dat met een ceremonieel ritueel. Het kampt voelt intens, er heerst een groot vertrouwen, er is een hechte groep ontstaan met respect voor de eigenheid van elk individu.

De 12 kinderen die binnenkwamen zijn niet meer de 12 die het bos verlaten. Ze ZIJN het bos. Helemaal MINDFUL. Een mama zei : "Katrien, ze zijn gegroeid, vanbinnen en van buiten." En dat vind ik het schoonste compliment.

Dit verslagje is slechts een verslag van het fluisterwoud. Ervaringen - zeker als ze intens zijn - zijn immers zelden in de juiste woorden te omschrijven. Wil je het zelf eens ervaren? Kom gerust eens mee als hulpmonitor, kookouder of uiteraard, gewoon als deelnemer :-)

Verslag door Trainer Katrien.

Meer weten over Katrien en haar mooi aanbod. Klik hier.

Meer weten over het hele aanbod. Klik hier.