We zijn allemaal wel eens meegenomen in onze drukte nietwaar? Wij volwassenen zijn helemaal opgeslorpt in ons werk, kinderen dan weer in hun spel. We zijn dan nauwelijks alert voor het leven dat zich rondom ons ontvouwt, we leven in ons hoofd en vaak ook op het scherm. Zo nu en dan komt er een afleiding, zoals in mijn geval, mijn lieve poes. We kunnen mindless nee zeggen en verder doen, en toch kunnen we ook mindful ja zeggen en ons verbinden (voor een korte of lange duur) met het hier-en-nu. De afleiding is een herinnering dat het leven doorgaat. Of het nu de poes is, de wind die door de bomen waait, de vogels die zingen, de zon die in je keuken schijnt of je kind dat om je vraagt. Stoppen en ontvangen, ligt in jouw handen.
Ja zeggen tegen de mooie dingen van ons leven, maakt het zo vol en rijk. Hetgeen niet betekent dat je geen mindful nee kan zeggen. In dat geval ben je weer in jouw keuzekracht.
Wat levert 'ja' zeggen jou op?
Komentarze