Je hoort het wellicht wel vaker. "Konden we maar terugkeren naar onze kindertijd, daar hadden we geen last van onze automatische piloot." of "Kinderen zijn zo puur, het leven haalt hen overhoop."
Wel... het is inderdaad zo dat kinderen helemaal in het hier-en-nu leven, hetgeen een ontzettend belangrijk aspect is van Mindfulness. Een baby verkent met verwonderende ogen zijn wereld, een peuter zegt dan weer vlakaf wat het ziet, hoort, denkt. Je krijgt bij vreugde die hartverwarmende schaterlach of bij boosheid volgt onmiddellijk het stampvoeten en gekrijs. Wie beargumenteert dat kinderen niet in het hier-en-nu leven, heeft wellicht nog nooit een kind gezien. Het wonder heerst boven alles. Het wonder zien, daar kunnen wij als volwassenen (opnieuw) iets van leren.
Waar het schoentje begint te wringen zijn echter de volgende aspecten van Mindfulness, met name zonder oordeel en welbewuste aandacht. Onze hersenen ontwikkelen zich vanaf de geboorte in een razendsnel tempo (en ze blijven dat doen tot we 25 jaar zijn!). Vanaf het moment dat het kind woorden leert, volgen de oordelen. Het kind vindt van nature dingen mooi of lelijk, lekker of niet, ... Wanneer kinderen dan "waarom" vragen beginnen te stellen, kan je opmerken dat de prefrontale cortex groeit. Het kind kan leren om te begrijpen, te plannen, te organiseren en tot slot, het kind kan nu pas leren om welbewust zijn binnen- en buitenwereld op te merken. Ziezo, het kind is eigenlijk nu pas klaar om stilaan Mindfulness te leren.
Mindfulness helpt kinderen om hun veerkracht te versterken en om hun emoties te reguleren. Het biedt een ruimte om zorgzaam te kiezen voor zichzelf en voor de ander. Het is een universele vaardigheid en vaardigheden zijn er om aan te leren.
Dat kinderen uit nature mindful zijn, is dus een fabel. (tenzij er uiteraard een nieuwe definitie komt 🙈)
Comments