Emoties zijn er om gehoord te worden en helaas maakt 'de haast van ons leven' dit niet altijd even makkelijk. Maar als je toch even kunt onthaasten, kan je magische momenten ontdekken samen met je kind.
Onlangs had ik zo'n waardevol en dankbaar moment tijdens het ochtendgesprek met mijn zoontje. Fedde wou niet naar school. Heel veel huilen en zei dat hij zich niet goed voelde. Dan denk je als ouder wel eens aan de tijd die voorbij tikt maar mijn ervaring weet ondertussen wel beter en heeft me geleerd dat je zelf die tijd sneller of trager kunt laten gaan. Ik luister naar hem, ik neem hem in mijn armen en erken zijn 'niet goed voelen' door hier gewoon te zijn. Hierdoor kwam hij uiteindelijk zelf met de achterliggende reden. Ze hebben schrift vandaag en het 'klein' moeten werken vindt hij echt niet leuk. Dat is zijn gevoel en het mag er zijn. Ik moffel het ook niet weg. Lastige gevoelens horen er ook bij en het is een mooi geschenk als wij hen hierin kunnen bijstaan. We hoeven dit gevoel niet weg te nemen maar kunnen wel helpen door met onze kinderen te kijken hoe ze hier iets minder heftig door weg en weer geslingerd kunnen worden. Ik houd hem stevig vast en kijk of hiernaast ook nog andere dingen zijn in de klas zoals vrij spel bijvoorbeeld. Dit kan zorgen voor meer opening en ruimte en minder negatief en overheersend denken. Zo gaat het uurtje schrift minder de bovenhand neemt naast die andere twee uur vrij spel.
Het is misschien niet fijn maar het hoort er ook bij. Hij wordt rustiger.
Daarom is het niet helemaal opgelost en dit hoeft ook niet maar ik help zijn lastig gevoel een plekje te geven. Een duurzaam cadeau :)
Sofie