Als mama van een inspirerend zoontje van 4 jaar, juf in een ziekenhuisschool, trainer mindfulness en al 38 jaar mezelf wil ik graag het volgende met jullie, in deze toch wel bizarre en boeiende tijd, delen.
Ik ben overprikkeld. Heel mooi die initiatieven en die ideeën die voortkomen uit de situatie waarin we nu zitten maar ik kan moeilijk filteren. Alles komt op mij af en dit zet mij aan tot denken over wat ik allemaal wil doen de komende tijd. Boeken lezen, experimenteren in mijn keuken, meer yoga doen, meditaties inspreken,... Maar ook zie je heel veel activiteiten passeren om samen met je kinderen te doen en tips hoe je ze kan entertainen. Heel leuk allemaal maar niet voor mij (ons). Misschien is dit wel juist het moment om te (ont)moeten, te leven op ons eigen ritme, te laten komen wat komt of niet komt. De lege gaten hoeven niet opgevuld te worden. Laat vanuit die verveling maar weer creativiteit ontstaan of juist niets... Want al dat moeten geeft druk en zorgt weer voor de onnodige stress. Ik heb geen zin om mij te vergelijken met andere gezinnen en me dan schuldig te voelen omdat wij niet zoveel doen of zo actief zijn. Ik vind het juist heerlijk om niet te moeten plannen welke uitstappen we gaan maken of te moeten kijken op mijn uurwerk om ergens op tijd te zijn... Misschien gebruik ik deze tijd wel om te resetten. We hebben tijd!
Hou jullie goed!
Sofie
